نوح انقلاب
از وقتی که خبر شهادت رییس جمهور قطعی شد نگرانی عجیبی برای نماز داشتم. نگران بودم که شاید دوباره بغض سید علی را ببینم خصوصا لحظه ای که میخواند «اللهم انا لا نعلم منهم الا خیرا».اما آقای ما اینبار هم به گونه ای رفتار کرد که برای همه درس باشد.
آقای ما بغض نکرد
شانه نلرزاند
مشکی نپوشید
و حتی برای بوسیدن تابوت خم نشد.
آقا خم نشد چون میداند در این لحظات حساس چشم یک ایران که نه، چشم همه آزادگان جهان به اوست.
او خوب قواعدِ قائدی را بلد است و میداند که چگونه امید را در لحظاتی که همه جا را بوی یأس گرفته است در جانِ جهانِ چشم انتظاران پراکنده کند.
میخواهم قدری در شعر معروف دستکاری کنم و بگویم:
چه باک از خیزش طوفان، تو را نوح است کشتی‌بان…
ارادتمند
اشتراک‌گذاری پست
